January 31, 2011

Vücudunuz Hayır Dediğinde + Uyku Kitabı

2 yıldır çektiğim uykusuzluğu bir ben bilirim bir de çocuğu olan herkes :) Solda uyku başlığına tıklarsanız göreceksiniz ki uyku üzerine az okuyup az yazmadım. Her defasında umarım bu son yazı olur dedim, bu sefer halloldu dedim ama her defasında dediğimi yutturdu bana YavruSu.

Bırak-ağlasın, yatır-kaldır gibi yöntemleri tercih etmediğimi ve hatta anti-demokratik uygulamalar olarak gördüğümü yazmıştım. Daha sonra çocuğun ruh sağlığı için de iyi olmadığını okudum. Ama ya benim ruh sağlığım ne olacaktı? İyi uyuyamayınca, bendeki agresif haller de hem benim için hem etrafımdakiler için zararlı değil miydi? Çocuğa belli etmemek için özen gösterseniz bile, çocuklar sizin her halinizden anlıyorlar, stres dedektörü bağlanmış gibiler, mübarek!

Dr. Gaber Mate'nin Vücudunuz Hayır Dediğinde kitabını almış T., geçen gün kütüphaneden. Diyor ki Dr. Mate, modern tıbbın yaptığı sadece semptomları iyileştirmek, oysa beden akıldan bağımsız değildir. Eğer kafanızda çözemediğiniz bir olay varsa (örneğin, ailenizle hayatınızın ilk yıllarında iyi bir bağlanma gerçekleştiremediyseniz, çocukluğunuz stresli geçmişse), bu hareketlerinize de yansır, bazıları etrafındaki insanları sürekli memnun etmeye çalışır, hiçbir şeye hayır diyemezler, bazıları içine kapanır, vs. Netice olarak, içinizde çözemediğiniz her durum bedeninize yansır, bazen basit bir baş ağrısı olarak bazen de kanser gibi ciddi bir hastalık olarak. Bu durumda modern tıp oturup bu ağrılarla, ya da kanserli hücrelerler uğraşır ama bu çözümler aklınızdaki sorunu tedavi etmedikçe ancak kısa süreli olarak etkili olur. O yüzden bedeni ve aklı birlikte tedavi etmek gerekir. Bedeniniz size sinyal gönderdiğinde (baş ağrısı, mide ağrısı, vs. gibi), bu bedeninizin hayır deme yoludur; ne yapıyorsanız, nasıl yaşıyorsanız, nasıl davranıyorsanız bir düşünün ve başkalarını dinlemek için bastırdığınız, içinize gömdüğünüz sesi dinlemeye çalışın. Mesela, çocuğunuzu mutlu etmek adına, kendi mutlu olacağınız şeyleri erteliyorsanız ya da bastırıyorsanız, bu önce sizi sonra da dolaylı olarak çocuğunuzu etkileyebilir.

İşte benim de çözemediğim uyku sorunu bir şekilde hayatımı etkiliyordu. İşin tuhaf yanı, T.'ye göre herhangi bir sorunumuz yoktu ama ben olayı bir şekilde sorunlu yaşıyordum. YavruSu'yu ben yatırdığımda 1,5 saat uğraşının sonunda hala uyumadığında bağrış çağrış odadan çıkıyordum, sonra da mideme kramplar giriyordu. O yüzden genelde T. yatırıyordu, ama her gece onun yatırması da çok içime sinmiyordu. Kitabı aldım okudum ve bir süredir çok mutlu ve huzurlu şekilde uyuyoruz :)) Keşke yavrulamadan önce okusaymışım. Hayatımın bu 2 senesinin akşam saatleri ve hatta gündüz uykuları da düşünülünce epey bir saati daha mutlu ve huzurlu geçebilirmiş.



Kitabın temelde savunduğu 'co-sleeping ve nighttime parenting' (yani birlikte uyuma ve gece ebeveynliği). Biz de YavruSu 3 aylık olana kadar kaçak olarak birlikte uyuyorduk, 3 aylık olduktan sonra resmi olarak birlikte uyumaya başladık ve hala hep-birlikte uyuyoruz ve genel olarak hepimiz bu durumdan çok mutluyuz. Ancak belli şeyler var, örneğin emzirirken birlikte uyuma (ki 20 aylık oluncaya kadar her gece 6-7 kez kalkıyordu, Dr. Sears sayesinde gece uyanmaları 1-2'ye indi), uykuya geçişin çok uzaması (hafta içi kreş dolayısıyla, 10:30, hatta 11, neyse ki haftasonu gündüz uykularını kaldırdı da 8:30'da yatıyor en geç), gece kalkıp oynamak isteme gibi bir sürü ufak tefek sorunlar olabiliyor.

En son, yatağın içinde bir monster olduğunu söyledi ve gece kalkıp çıplak ayağını göstererek "anne, benim bu ayağımı yemesin monster" dedi :) Nerden duymuş olabilir, ne biz bahsettik, ne de bu tarz bir kitap ya da sahne gördü diye düşündüm, açtım baktım Dr. Sears bu konuya bile açıklık getirmiş :) Diyor ki, çocuklar bunları bir yerde görmeden kendileri de hayal edebilirler. Onlara gerçeği anlatırsanız anlarlar. Gerçi ben YavruSu'ya onlar gerçekte yok, bizim hayalimizde olan şeyler dediğimde, bu sefer de onların hayalet olduğunu söylemeye başladı :) Çok ciddi bir korkusu yok, bir yandan da seviyor ve çekinerek de olsa görmek istiyor diye çok fazla üstelemedim olayı...

Herneyse, bunlar ve daha çok çeşitli durumlar için çeşitli önerilerde bulunuyor Dr. Sears ailesi. Güzel olan yanı, 'yatır-kaldır', 'bırak ağlasın' gibi sistematik bir metot veya yöntem önermiyorlar, önerdikleri şey sadece farklı bir bakış açısı; farklı farklı durumlar üzerinden örnekler verip, farklı olaylar için farklı öneriler yapıyorlar. Vakti geldiğinde ya da istediğinizde de yataklarınızı nasıl ayırabileceğiniz konusunda gayet mantıklı ve attachment'ı zedelemeyecek çeşitli önerilerde bulunuyorlar.

Dr. Sears'ların bebek bakımıyla ilgili bir kitabı da var: The Baby Book. Bunu da geçen yıl kreşten ödünç alıp incelemiştim, Yasemin de bahsetti geçenlerde; benim de bebek bakımı kitapları arasında tek geçeceğim kitaplardır Dr. Sears'ın kitapları. Türkçesi var mı, çevirisi nasıldır bilmiyorum ama kesinlikle tavsiye ediyorum.

Güncelleme: Banu yazmış yorumlara sağolsun; "The Baby Book"un Türkçesi Gün Yayıncılıktan "Çocuk Bakımı: Bir Bebek Büyütüyorum" adıyla çıkmış, çevirisi de fena değilmiş, duyurulur.

15 comments:

anne kaleminden said...

oğlumla aynı yaşta sayılırlar, bizde de hala sorunlu gece uykularımız, deliksiz bir uykusyu çok özledim...

banushka said...

The Baby Book benim de bebek bakımı kitapları arasında tek geçeceğim kitapdır. Türkçesi Gün Yayıncılıktan Çocuk Bakımı - Bir Bebek Büyütüyorum şeklinde çıkmış. Çevirisi de fena sayılmaz... bu aralar tekrar elime aldım; bilgileri tazeliyorum :)

İlk said...

Ben artik kitaplari bir yana koydum derken bu yazini okumak, hele odalari ayirdigimiz ilk gunde okumak merakimi arttirdi. Ilk is aliyorum kitabi. Bakalim neler var :) Hepimize bol uyku diliyorum. Yavrusu'ya opucukler, sevgiler.

ycurl said...

Senin tavsiyen uzerine aldim bu kitabi kutuphaneden. Gercekten icerik acisindan pek cok kitaba fark atar. Ama uyku kismini bizim oglan hasta oldugu icin uygulayamadim. Aslinda 7.aya kadar kendi yataginda yatiyordu ama bu kulak iltihabindan sonra pek uyku duzeni kalmadi ve o sirada yanimizda uyudu. Oyle daha mutlu ve huzurlu olunca ben de sorun yasamadim. Sanirim odadan baska yere de koymayi dusunmuyorum. Simdi ameliyattan sonra daha uzun uyumaya basladi bakalim herkesin cozumu farkli bu olaya.

Bir Annenin Paylaşımları said...

Oğlumda hiç problem yaşamadım uyku konusunda yani hiç demeyeyim de büyük problem diyeyim. Dr.Sear dır beni de hep kurtaran.Şimdi kızımı bekliyorum birkaç hafta içinde ve bu kitabı okumalıyım diye düşündüm yazından :) hazırlıklı olmak lazım değil mi her duruma

sirâr said...

Evrencim hızla geçmişsin ama ne kadar önemli bir meseleye değinmişsin. Ellerine sağlık. Kalbine sağlık. Bu düşünceye sanırım sürekli birlikte olduğum oğlum ve yoğun bir meşgalem olmaması sonucu incelediğim kendim neticesinde vardım ben de. Eğer onda bir sorun varsa kendime bakıyorum. Bu kısa süreli gerginlikler de olabilir, uzun vadeli, geçmişe dayalı ciddi sorunlar da. Zor olan kendini onarması insanın. Ama bu farkındalık çoğu şeyi rayına koyuyor. Sadece kendimizi dinleyeceğimiz, gözleyeceğimiz zamanlar oluşturmalıyız değil mi? Bir içsel rasathane :)) Öperim sizi!..

Bezen Hindistan said...

biz 3 yas 3 aylik kizimla hala beraber uyuyoruz, sabaha kadar deliksiz uyuyabiliyoruz boylece. uykusever annesi de onunla beraber yattigi ve hatta ondan once uykuya daldigi icin kac dakikada uykuya daliyor falan bilemiyorum tabi:) ama herhalde 3-5 donup uyuyordur o da yapacak baska birsey olmadigi icin:)) ben simdilik cok memnunum bu yontemden, o da ayri yatmanin lafini ettirmiyor bile hemen gozleri doluyor, aglamaya basliyor. ve fakat ikinciye hamileyim, hepimiz ayni odada nasil olacak hic bilemiyorum simdi. bahsettigin kitaplara bir goz atayim.
sevgiler

Evren said...

Anne Kaleminden,
Seni çok iyi anlıyorum. Kitap bize çok iyi geldi, bir bak istersen...

Banushka,
Sağolasın bilgi için, hemen ekledim yazıya güncelleme olarak.

İlk,
Herkesin durumu farklı oluyor, sizde ayırmanın işe yaramasına sevindim. Kısa sürede alışırsınız zaten. İyi bir uyku günü çok etkiliyor. Herkes iyi uyuyabilecekse, her şekil olur bence. Ben de öpüyorum sizi :)

ycurl,
Daha uzun uyumaya başlamasına sevindim. Dediğin gibi herkesin çözümü farklı. İyi uyumak önemli ama bence, gün içerisini etkiliyor. Bu da yukarıda yazdığım gibi herkes iyi uyuyabilecekse her şekil olur. Geçmiş olsun diyorum ve sizi çok öpüyorum :)

Bir Annenin Paylaşımları,
Umarım sağlıklı bir şekilde kucağına alırsın kızını. Kolay bir doğum diliyorum. Her şey gönlünüzce olur umarım. Sevgiler...

Sirar,
Evet farkında olmak çok önemli, doğru diyorsun. İçsel rasathane benzetmesini sevdim :)) Öpüyorum ben de sizi, sevgiler... :)

Bezen Hindistan,
Biz de beraber yattığımızda, ben hemen uykuya dalıyorum :) Kitapta ikinci çocukla ilgili de bölümler vardı. Size yakın bir kütüphanede vardır mutlaka, oradan alıp bir göz atabilirsin. Bu arada sağlıklı ve mutlu bir hamilelik diliyorum sana. Sevgiler... :)

Hatice said...

Merhaba gece uyanmalarını nasıl azaltınız beraber uyuyarak mı? Bizim oglan bizle uyumayı beceremiyor ama sanırım ben de oyle:)

Evren said...

Hatice merhaba,
Hayır birlikte uyuyarak çözmedik gece uyanmalarını. Bizim kız, 20 aylık oluncaya kadar her gece 6-7 kez kalktı. Ben geçici olarak oda değiştirdim ve gece emmelerini kestik, böylece uyanma sayısı 1-2'ye düştü. Hala geceleri 1 kere uyanıyor. Sizin koşullarınızı bilmiyorum, kaç aylık, emiyor mu, kreşe gidiyor mu, vs. Eğer kitaba ulaşamazsan yaz, ben bakarım. Sevgiler... :)

Seda said...

Peki, 26 ay hemen uykuya dalmasa da dalinca kesintisiz kendi odasinda/yataginda uyuyan bizim minik biraz hasta oldu,okula basladi derken hepten bizim yataga dadandi, bunu napalim?

Yapabildigim tek sey cok guzel uyku duzeni oturttuk rahatligini atip bir yana, acaba bu is ne kadar devam eder diye dusunmek...

Hatice said...

Evren merhaba kitaba su an ulasamam ama oglum 7.5 aylik ve hergece istisnasiz 5-6 kez uyananlardan:) Dogdugundan beri belki 1 hafta 3.5 saat filan kesintisiz uyumak disinda uzun uyku uyumadi! Evet hep emiyor ve ben emmeyi gece kesmeye calisirsam cingar kopariyor oysa emerse hizlica geri uyuyor ta ki bir sonraki uyanisa kadar:) Krese gitmiyor hep benimleydi evde ve hic emzik, biberon almadi vs. Hatta gece ben degil de babasi kucaklarsa uyandiginda anlayinca yine cingar kopuyor:) Emmeyi nasil kestin?

Hatice said...

Evren emmeyi nasil kestigin konusunda gercekten deneyimine ihtiyacim var! Asama asamami?

Hatice said...

Evren emmeyi nasil kestigin konusunda gercekten deneyimine ihtiyacim var! Asama asamami?

Evren said...

Seda,
Bu tarz durumlar cok normal. Hasta olundugunda, okula veya ise baslama durumu oldugunda gece ebevenligine ihtiyac daha cok artiyormus.

Sears'larin onerdigi, ayni kosullari kendi odasinda yaratip yavas yavas cekilmek. Yani once sen veya babasi da onun yataginda yatacaksiniz birlikte, sonra yatagin basinda oturacaksiniz, sonra kisa sureli olarak odayi terkedeceksiniz, tuvalete gidiyorum, su alacagim vs. gibi, sonra odanin icinde, kapinin onunde, koridorda, vs. gibi yavas yavas cikacaksiniz.

Umarim bir an once gecer. Cok kolay gelsin.