Gel zaman git zaman biz de "Ayla" fikrine sıcak bakmaya başladık. Daha doğrusu bizimki 3 yaşına gelip de görece biraz daha rahatlayınca, alışmamış bünyeye rahat battı. Gerçi, T.Su hala gece birkaç kez uyanıyor, gündüz uyumamasına rağmen gece çok zor uyuyor, sabah erkenden hortluyor, gecenin bir vakti bizim yatağa geliyordu ama en azından çoğu işini kendisi halledebiliyordu. Yine de modern zamanlarda "çılgınlık" olarak tabir edilebilecek bu işe kalkışmak ancak delilerin cesaret edebileceği bir olaydı ki aslında biz çok sakin insanlardık :P
Nasıl olduysa oldu, "başa gelen çekilir, az çok tecrübemiz de var" diyerek olayı bir şekilde kabullendik. Ve fakat bizim kızın kendi bebekliğini ve bize çektirdiklerini hatırlaması çok mümkün olmadığı için, bizim yaşadığımız etkiyi o yaşamasın diyerek anlatmaya başladık: Bak kızım, bebek işi zor iş; kimse bize sen doğmadan önce anlatmamıştı, sen şanslısın, biz seni uyarıyoruz, "Ayla" gelince şaşırma, sabrımızı bir de sen taşırma diyerek olaya girdik (şaka :-) Ama anlattık uzun uzun, hatta onun kendi videolarını izlettik, resimlerini gösterdik; konuşamadığı için derdini ağlayarak anlatacak, bazen neden ağladığını anlamak için karıştırmadığımız kitap, sormadığımız insan kalmayacak ama yine de nedenini bulamayacağız; o zaman, kafa kafaya verip biz de ağlayabiliriz --özellikle de anne kişisi. Zaten anne denilen kişi, değişen hormonlarının etkisiyle vırta zırta ağlayacak, gecede bilmem kaç kere kalkmanın etkisiyle zombi gibi etrafta dolaşacak ama ne olursa olsun hepimizi sevmeye, çok sevmeye devam edecek. Ve hep birlikte bebeğimizi büyütüp kendimize sıkı bir oyun arkadaşı yetiştireceğiz :)
Hazırlık
Bunları anlatırken ve YavruSu'nun sorduğu ahret sorularını yanıtlamaya çalışırken kitaplardan epey faydalandık. Zaten ikinci çocukta, hamilelik üzerine yoğunlaşma, ilkindeki gibi araştırma yapma, takip etme derdi pek olmuyor. Hem deneyim dolayısıyla rahatlamış olunuyor, hem de bu mucizevi olaya evdeki ufaklığın verdiği tepkileri izlemek her şeyden daha ilginç oluyor.
Öncelikle her zaman yaptığımız gibi en yakınımızdaki kütüphaneye koştuk. MCPL'in hazırladığı kitap listelerinden faydalandık. Brothers and Sisters and New Babies listesindeki çoğu kitabı kütüphaneden alıp okuduk. YavruSu'nun en çok hoşuna gidenler şu üçü oldu:
Sonra Banu'nun anne-log blogunda yazdığı "Kızım kardeşli bir hayata hazırlanırken" yazısından ve önerdiği şu iki kitaptan çok faydalandık:
- Baby on the Way (bu kitabı özellikle diğer ebeveyne okutmanız tavsiye olunur, durup dururken gelen ayak masajları bonusu oluyor :)
- What Baby Needs
Bir de sağolsun Senem, Firarperest ve Sarı Çizmeli'nin hediye ettiği kardeşli kitaplar, Türkiye'de İngilizce konuşulmaz diyerek İngilizce kitaplarını okutturmayan YavruSu için ilaç gibi geldi:
3 Aşama
Aslında olayın 3 aşaması vardı anlatılacak:
- Hamilelik ve bebeğin anne karnında gelişimi
- Doğum
- Kardeşli hayatımız
İlk aşama: Bizimkinin sorduğu "O bebek senin karnına nasıl girdi? İçerde ne yapıyor? Neden hep senin karnında büyüyor, biraz da babamın karnında büyüse olmaz mı?" gibi soruları için birtakım yanıtlar veriyorduk ama bu konuda derli toplu bir kitap yeni elimize geçti. Sağolsun Bir Dolap Kitap bu konuda çok güzel bir kaynak oldu:
İkinci aşama için yani YavruSu'nun "o bebek ordan nasıl çıkacak?" sorusu için daha önce bahsettiğim doğum simulasyon videosunu izlettik. Aslında çocuklarını doğuma götürenler ve hazırlık olsun diye gerçek doğum videosu izletenler de varmış ama biz doğuma sokmamaya karar verdik. Benim kasılmalar yüzünden acı çektiğimi düşünebilir ve etkilenebilir diye istemedik. Ama çocuğunun doğuma girmesini isteyenler için aşağıdaki linkte harika bir kaynak yazı var:
Son aşama için de henüz net olarak işe yaradı diyemem elbette ama diğer tüm kitaplar, eve gelen yeni bir bebeğin hayatımızı nasıl etkileyeceği, bizi neler beklediği, kardeşli hayatın iyi ve zor yanları için fikir veriyor. "O hep benim kardeşim mi olacak?" sorusuna da kendi kardeşli hayatlarımızdan güzel anektodlarla cevap oluşturmaya çalışıyoruz. Bakalım dışarı çıkınca neler olacak, heyecanla bekliyoruz...
* * *
Şu aşamada kardeş olayını epey kabullenmiş görünüyor. Gelip karnımı öpüyor, sürekli onunla konuşmak, daha doğrusu tarafımdan konuşturulmak istiyor, seni çok özledim, gel artık diye sabırsızlanıyor ve hatta ona şarkı bile yazıyor :)
15 comments:
Evrencim yine kaynak niteliginde bir yazi eline saglik!
hakikaten basip saklamali bu yazdiklarini tesekkurler.
Yavrusunun vaatlerine cok guluyorum buyuk vaatler buyuk. umarim arkasinda durur bu vaatlerinin :)
yalniz sunu soyleyeyim sana; abim de ben ogsugumda 3,5 yasindaymis ve beni cok benzer sekilde beklemis gelecek oynayacagiz diye tum sozlerini de tutmus :) kucuk unutur deme yani guven sozune sen :)
Opuyorum hepinizi. YavruSu bana da sarki soyledi :)))
Ömer doğduktan bir süre sonra Uğur "Kardeş ne zaman gidecek?" diye sormuştu. :) Bazen de ben emzirirken gelip sever gibi yaparak kardeşin kafasını çaktırmadan hafifçe itiyordu. Ne kadar hazır olsa da çocuk işte, kıskançlık oluyor illa ki. Ama küçük azıcık büyüyüp büyük olanın suç ortağı olmaya başlayınca işte o zaman herşey daha ilginç olmaya başlıyor. :)
Evren'cim, ilk defa denk geldim. Ne kadar guzel yazmissin, cok ozendim resmen. Eline gonlune saglik. Super olmus. Ne guzel bilgiler var, ne kadar zevkle okudum. Sıkı takipcinim bundan sonra :)) Yavrusu'yu da cooook opuyorum. İnsallah gorusuruz.
Şenay Karaman
Büyük bir keyifle okudum yazını. Ne güzel döktürmüş Su...
çook güzel bir yazı olmus, ellerine sağlık.. bizim yavru da pek hazır gibi görünüyor fakat bazen kendisi de bebek gibi davranınca endişelenmiyor da değilim.. Sürekli birlikte yapacaklarını anlatırken de heyecanlanıp duygulanıyorum.. Soru sormadığı sürece ise açıklama yapmıyorum, sadece bazen yüzeysel olarak anlatıp devamını getirirse ayrıntıya giriyorum.. umarım hatasız kazasız atlatır, mutlu mesut yaşarız.. Ayrıca dillerine sağlık o yavrusunun.. maşallah
ah bebeğim benim, sahiden de ne büyük büsbüyük vaatler etmiş canım :)
ama akıllıdır YavruSu, birşeyi demişse boşuna dememiştir bence, vardır onun bir bildiği:)
Yavrusu, seni öpüp koklamak, sımsıkı sarılmak geldi içimden :) ne güzel vaatler bunlar, ne güzel şarkılar :) evren geleceğin büyük yeteneği geliyor. Ailecek Jam'i de izledim. Bu kız anadan babadan almış alacağını, br de çalışırsa müzikle içiçe bir hayatı olur gibi.
Siz yavrusu'yu herşeye bu kadar güzel hazırlarken, yavrusu da bu kadar özlemle beklerken sorun yaşamazsınız :) umarım :P yine de kardeş demek birazcık kıskançlık demek :))
kaynaklar şahane,dursun bulunsun elimizin altında.
Şakıyan Yavrusuya bayıldım,hem de Türkçe şakıyor bu sefer.Hiç ingilizce kelime yok sanırım..tatil yaramış:)
ama en güzeli,saçların yok ama büyüyünce olacak :)
Evren,
Yazi da Yavrusu da harika. Benim icin o kadar kaynak niteliginde ki yazdiklarin, umarim bir gun donup ne yapmaliymis diye bakarim :)
Sevgiler
Gene harika bir yazı olmuş. Videoları izleyemedim işyerinde olduğumdan. Vaadlerine sonra bakarım :-) Sorunsuz şekilde 2. ye kucak açacağına inancım tam :-)
Yav sen nasil bir yeteneksin YavruSuuu, kirkbin kere masallah, özellikle ikinci videoda koptum resmen, sanatinin doruklarina ulasmissin:))... Post da yine, saklamalik, sonra zamani gelince tekrar tekrar bakmalik olmus Evren, eline saglik. Pek alakasiz olacak ama koltuklar ve kilim de cok hosuma gitti, bu yesili mobilyada cok severim:)).
Sağlıkla mutlulukla al kucağına bebeğini inşallah. Yavru Su bu hazırlık neticesinde sizden daha hazır hale gelecek gibi bebeğe:)
Ne güzel yazmışsınız, takibe alıyorum blogunuzu çünkü merak ediyorum şimdiden kardeşli hayatınızı.Gayet güzel hazırlanmışsınız umarım sonuç ta güzel olur :)Bakalım biz ne zaman karar vereceğiz kardeşli hayata :)Beklerim bana da güzel paylaşımlarda bulunmak dileğiyle :)
Deniz ismi favorimdir.Boranın bir kardeşi olursa ilerde !Deniz olacak inşallah.Dikkatimi çeken zaman oldu.Ne çabuk geçtide üç hafta kaldı doğuma.Sağlıkla gelsin ,adıyla yaşasın inşallah.Yavru su yada iyi kardeş olsun.sevgiyle kalın..
sabah sabah gözümden yaş geldi YavruSu, ne güzel bekliyorsun kardeşini? Evrim, bu kıza ne yedirdin,ne içirdin? Hamuru çok tatlı buncağızımın:)
Post a Comment